خوشی زیر دلشان می‌زند
می‌گفت: چند ماهی بود که برای ادامه تحصیلات و شاید ماندن همیشگی وارد این کشور شده بودم اما هنوز هم نمی‌توانستم خودم را با شرایط موجود وفق دهم.
اصفهان امروز - حسن روانشید
می‌گفت: چند ماهی بود که برای ادامه تحصیلات و شاید ماندن همیشگی وارد این کشور شده بودم اما هنوز هم نمی‌توانستم خودم را با شرایط موجود وفق دهم. قبل از ورود می‌خواستم در ایران سری به دندانپزشک خانوادگی بزنم تا چکاپی داشته باشم زیرا احساس می‌کردم یکی از دندان‌های نیشم درد مختصری دارد اما غفلت کردم تا ناچار شوم با هزینه‌ای قابل‌توجه سری به یکی از مطب‌های این شهر بزنم تا اولین دندان را در آغاز نوجوانی از لثه‌ام خارج کنند. چند روزی گذشت اما درد همچنان ادامه داشت و گاه ناگاه به سراغم می‌آمد که آن نیمه‌شب مجبور شدم خودم را به یکی از بیمارستان‌های مجاور و اورژانس برسانم. آن‌ها عکسی کلی از دندان‌هایم گرفتند و اعلام کردند پزشک قبلی اشتباها دندان مجاور نیش را کشیده است و ناچارند پس از رفع عفونت دندان خراب و پوسیده موجود را نیز از دهان خارج کنند. حاصل این دو اتفاق ظرف کمتر از یک هفته باعث شدت تا بر اساس گزارش اورژانس، توسط پلیس صورتجلسه‌ای تهیه و چند روز بعد پزشک خاطی به دادگاه محلی احضار و به پرداخت ده هزار دلار جریمه «دیه» محکوم شود که انگار یک روند همیشگی بود و هرکس می‌توانست پزشک را به اینگونه دلایل متقن پای میز محاکمه بکشد و ناچار به پرداخت جریمه و حتی رفتن به زندان کند؛ اما آنچه از گزارش‌های سازمان نظام پزشکی خودمان به دست می‌آید محدود و معدود است زیرا اگر هم قانون به این گستردگی باشد اما چون دهک‌های پایین از مفاد آن بی‌اطلاع هستند و روند شکایت و پیگیری نیز پرهزینه و طولانی می‌باشد، در صورت اطلاع هم از قید آن می‌گذرند که نه‌تنها برخی دندانپزشکان بلکه این مهر برخی پزشکان است که در کشوی میز پذیرش بعضی کلینیک‌ها توسط رزیدنت‌ها و حتی اینترن‌ها دست‌به‌دست می‌شود و در اتاق‌های عمل بیمارستان‌های دولتی بیمارانی که توان هزینه عمل در بخش خصوصی را ندارند به نام پزشک مشهور و به کام همین دستیاران به تیغ جراحی سپرده می‌شوند! تخلفات در این زمینه آنقدر زیاد شده که حالا قرار است در اینگونه اماکن دوربین نصب شود. هشتم شهریورماه امسال نشستی با حضور نمایندگان دادستانی کل کشور، سازمان تعزیرات حکومتی و سازمان نظام پزشکی برگزار شد تا طی آن مصوب شود «برای کسب اطمینان از رعایت استانداردهای درمان در حیطه حضور نیروهای تخصصی، تجهیزات و حمایت از حقوق‌گیرندگان خدمت به جهت حضور مداوم و موثر پزشک معالج،در محل‌های عمومی موجود در بخش اتاق عمل دوربین‌های نظارتی نصب گردد» که سخنگوی وزارت بهداشت نیز درباره آن گفته است: «دوربین‌ها در راهروها و فضای عمومی اتاق عمل نصب و حریم خصوصی بیمار کاملاً رعایت می‌شود.» علی سالاریان معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشکی در خصوص علت نصب دوربین در اتاق عمل بیمارستان‌ها، اینگونه توضیح می‌دهد: «نصب دوربین در اتاق‌های عمل، بر اساس ابلاغیه اداره کل نظارت و اعتباربخشی معاونت درمان وزارت بهداشت انجام می‌شود تا افراد فاقد صلاحیت دست به جراحی نزنند. در بعضی از بیمارستان‌ها به‌ویژه در هنگام اعمال جراحی زیبایی، افرادی در انجام عمل دخالت کرده‌اند که فاقد صلاحیت بوده‌اند. این افراد به‌عنوان تیم همکار و دستیار، وارد اتاق عمل شده و در امور درمانی دخالت کرده‌اند. در موارد نادر، دیده شده که سرپرست تیم جراحی، مسئولیت کمتری عهده‌دار شده و اکثریت کارها را به دستیار خودش سپرده که این کار تخلف است. نصب دوربین در اتاق عمل، برای حفظ حقوق بیمار و پزشکان است تا قصوری صورت نگیرد. نصب دوربین شامل بیمارستان‌های دولتی و خصوصی بوده و می‌بایست ظرف مدت ۳ ماه عملیاتی شود. متاسفانه گزارش‌ها و شکایات از حضور افرادی غیر ذی‌صلاح با عناوینی مثل دستیار پزشک و امثال این بسیار زیاد شده است، و به‌طور کل افرادی که نباید در اتاق عمل حضور داشته باشند، چه برسد که در کار و پروسه عمل دخالت هم داشته باشند. بر این اساس علی‌رغم اینکه می‌دانیم ممکن است این کار مضراتی هم داشته باشد، ترجیح دادیم فواید آن را در نظر بگیریم و چنین موضوعی را تصویب و ابلاغ کنیم.» امروز و پس از گذشت سال‌ها از نظارت بر امور بخش درمان در کشورهای پیشرفته و در حال پیشرفت نوبت آن رسیده تا به‌جز پزشکان توجهی هم به حقوق بیماران بشود زیرا اگرچه با خیال آسوده به اتاق‌ها عمل، بخصوص در بخش‌های دولتی می‌روند که فکر می‌کنند همان جراح مشهور قرار است تیغ در دست بگیرد اما اگر جان سالم بدر برده و عمل موفقیت‌آمیز بود تازه متوجه می‌شوند، آن پزشک به فرض اینکه در محل انجام‌وظیفه خود حضور داشته باشد تنها به نظارت پرداخته است زیرا در آن روز و ساعت چندین نفر دیگر هم در نوبت عمل جراحی بوده‌اند! که این امر مختص برخی طبیبان تیغ به دست نیست و بعضی کلینیک‌های پرازدحام معاینه بیمارستان دولتی با عناوین فوق تخصصی هم در انحصار اینترن‌ها و رزیدنت‌هایی است که با مهر پزشک ارشدی نسخه‌نویسی می‌کنند که خوشی زیر دلشان زده و آماده مهاجرت به کشورهای دیگر شده‌اند یعنی همان‌جایی که مو را از ماست کشیده و اجازه نمی‌دهند خارج کردن بی‌ضابطه یک دندان ناقابل هم از محاکمه و پرداخت دیه دور بماند. ادامه دارد